Het wordt weer eens tijd voor een nieuwe serie vind ik zelf. Bij gebrek aan wereldreizen, waarvan verslag moet worden gedaan, zal ik dit keer op zoek gaan in mijn eigen verbeelding. Daar zouden zomaar sterke verhalen of reizen terug in de tijd uit kunnen voortkomen, maar die series zijn inmiddels afgerond. Niet dat ik wat dat betreft ben uitverteld, maar ik zou eerst nog eens een andere schrijfoefening willen proberen. Ik zou mijn blik wat meer willen verbreden en verhalen willen vertellen waarin niet mijn eigen omzwervingen centraal staan, maar de levens van anderen. Mensen van vlees en bloed die voor grote uitdagingen staan of juist een rustig klein bestaan leven. 

Ik zou willen schrijven over een man die in een gekke situatie terecht komt, over een vrouw die haar eigen keuze maakt, de jongen die op zoek is naar avontuur, het meisje dat de wereld ontdekt. Om die mensen te leren kennen en hun verhalen te kunnen vertellen, zal ik echter eerst in mijn eigen gedachtewereld moeten duiken. Op zoek naar inspiratie gevoed door mijn ervaringen en fantasie. Daar zal ik diep voor moeten afdalen. Ondertussen de hoop koesterend dat er iets gevonden wordt in de donkere krochten van mijn geest. Hopelijk geen platte verhalen waarin de verbeelding ontbreekt of alleen een moraliserende ondertoon te horen is. Ik heb de wens dat mijn naar binnen gerichte zoekende blik tegelijk een wijder perspectief opent op de buitenwereld. Waar A.F.Th. van der Heijden, één van mijn favoriete schrijvers, de kunst verstaat om de tijd stil te zetten met zijn “Leven in de breedte”, zo zou ik me willen bekwamen in het “Schrijven in de breedte”. Zo hier, waarde lezer, aanschouwt u mijn literaire aspiraties. ‘Te hoog gegrepen?’ vraagt u zich af. ‘Wellicht.’ is daarop mijn antwoord. ‘Hoog in de bol?’ hoor ik u denken. ‘Nee, integendeel.’ zeg ik dan, want ik moet juist diep, diep in mijn ziel graven en het uit mijn onderbuik, mijn knikkende knieën, mijn wintertenen halen. ‘Hoogmoed!’ Dat zal hoogstwaarschijnlijk uw uiteindelijk en enig juist oordeel zijn aan het einde van mijn literaire reeks, waarin ik mijn val in vele woorden heb beschreven.

Maar nu kan het nog alle kanten op. En dat is ook precies de bedoeling. Van links naar rechts, van hoog naar laag. Filosofische overpeinzingen, menselijke dilemma’s. Existentiële vraagstukken, laagdrempelig instinct. Van dichterlijke kunst tot plat vertier. Alle ingrediënten die in onze wereldliteratuur te vinden zijn zal ik proberen toe te passen in mijn nieuwe verhalenreeks “Breedteschrijfsels”. Aan mijn lieve lezers de taak om te bepalen wat het uiteindelijk is geworden, Literaire Liederen of liederlijke literatuur.