Leerplan:

• Deel 1: Inleiding – Aanleiding – Voorbeeld 1 – Nawoord
• Deel 2: Inleiding – Voorbeeld 2 – Les 1 – Ontboezeming – De ijsberg
• Deel 3: Twee pijlers – Oorzaak – Persoonlijk voorbeeld – De keuze
• Deel 4: Methoden – Een laatste warheid – Roots – De kern – Nawoord

.

Methoden: 

1. Mijzelf kritisch tegen het licht houden.
2. Naar anderen luisteren die mij helpen met zelfreflectie.

Het zijn methoden die mij helpen om vrolijk verder te gaan. Iets bewuster te zijn van de dingen die belangrijk en waardevol zijn. Voor mensen om mij heen zijn andere dingen belangrijk. Dat heb ik al een beetje begrepen. Dus laat ik om te beginnen eens iets minder mijn eigen gelijk opdringen. Of het gelijk van de ander als provocerend ervaren. Ik hoef niet alles persoonlijk op te vatten. Zonde van de energie. Daar moet ik toch al zuinig op zijn. Het enige wat telt is dat ik mijn waarden tot volle wasdom laat komen. Dat is nog een hele opgave en ik weet nu al dat mij dat nooit voor de volle 100% gaat lukken. Maar, als ik er elke dag weer een promille aan kan toevoegen, elk jaar een heel procent, dan gaat het in ieder geval de goede kant op. Radicaal wil zeggen drastisch, volkomen, totaal. Een neerwaartse spiraal die iemand ten gronde richt kan ook omgekeerd worden. Van negatief en dalen naar positief en stijgend. Radicaal de andere kant op dus. Dat zou ik mijn radicalisering willen noemen. Nu nog hopen dat het me blijft lukken.

Een laatste Warheid: In mijn eerste Warheid heb ik gezworen nooit meer naar het Songfestival te kijken als Joost Klein niet zou winnen. Het is dus geen verrassing dat ik medio mei 2025 mijn televisie een weekje uit laat staan. En AVRO/TROS  wordt hopelijk als enige getroffen door de bezuinigingen van de publieke omroep die de huidige schoften van het kabinet voor ogen hebben. Hetzelfde tuig dat de BTW tarieven op boeken en culturele manifestaties (theater, orkesten, etc.) omhoog willen schroeven. Maar ondanks het gemis aan een leuk liedje op televisie zijn er natuurlijk nog vele manieren om van muziek te genieten. In mijn blog heb ik vaker mijn gedichten, liedteksten en geluidsopnames gedeeld. Dit keer zou ik mijn radicalisering willen bewijzen in een lied. Een lied wat niet maatschappij kritisch is. Een lied wat geen hogere machten eert, Een lied waar je geen wiskunde of literatuur voor moet hebben gestudeerd. Nee, gewoon een liedje wat vertelt waar het werkelijk om gaat. Een liedje waarin de zon schijnt zoals Toon Hermans, Annie MG Schmidt, Daniel Lohues of Stef Bos dat konden en kunnen. Mensen waar ik nog niet bij in de schaduw kan en mag staan, maar bij wie ik wel, figuurlijk gesproken, op de schouders sta. Zij geven mij een zetje omhoog, een radicale wending naar iets mooiers. In hun traditie heb ik geprobeerd een mooi liedje te schrijven en te zingen. Als bewijs dat ik geloof dat alles wat waardevol voor mij is, me beter en sterker maakt.

Roots: Voor wie het nog niet wist: ‘radicaal’ komt voort uit het Latijnse woord Radix. Dat betekent weer ‘wortel’. Radicalisering is in mijn opvatting dan ook teruggaan naar je wortels, je roots. Misschien is dat ‘aandacht geven aan je waarden’ iets wat ons als kind nog prima lukte, maar wat we met het volwassen worden hebben afgeleerd. Ongeschreven regels, normen, gewenst gedrag, sociale vormelijkheid. Allemaal schilden om een kern. En in die kern zit wie je werkelijk bent. Ik zeg niet dat ik er al weer bij kan, maar ik hoop er wel iets vaker bij in de buurt te komen.

De Kern: In het volgende liedje zing ik over twee lieve meisjes die nu nog slechts hun kern zijn. Toch zullen ze groeien en groter worden en schilden om zich heen krijgen. Ik wens die twee meisjes toe dat ze, in hun wereld, die schilden tot schillen, tot schilletjes, zelfs tot vliesjes kunnen maken zodat ze iedereen hun kern, hun roots, hun radix, hun radicale zelf kunnen laten zien. Het liedje heet, en hiermee verklap ik denk niet voor welke meisjes ik het heb geschreven, “Doris Mia”.

Nawoord: Iedereen die nog niet bij deze cursus is afgehaakt wil ik bedanken voor uw aandacht. Misschien zitten er bruikbare tips bij. Misschien is het gewoon alleen maar leuk leesvoer geweest. Zelfs als u het een berg esoterische en/of politieke onzin vond, hoop ik toch dat u nog even naar het liedje luistert. Wie weet wordt het door een bekende publieke omroep opgepikt die het als inzending voor het Eurovisie Songfestival zal kiezen. Mocht dat gebeuren dan zal ik op het podium in Basel, na het winnen van de finale, nog een keer dit liedje ten gehore brengen. Ik zal geen slaande beweging naar een irritante camera maken, ik zal me niet uitlaten over het huidige politieke bestel, ik zal niet verwijzen naar een door en door verrotte democratie in de Nieuwe Wereld, ik zal de organisatie geen verwijten maken en ik zal het niet hebben over mijn warheid. Ik zou, net zoals Joost Klein dat wilde, gewoon een mooi liedje zingen. En daarmee zou ik het, in vergelijking met al dat schorem waar ik het in de afgelopen vier cursusdelen over heb gehad, radicaal anders doen.

Dank voor het luisteren.

Einde.