2025 De weg naar Parijs

Foto’s van de weg naar Parijs

We zijn alweer tien dagen aan de wandel. Morgen de laatste etappe naar Signy l’Abbaye waar we een hotelletje hebben geboekt. Daarvandaan stappen we op de bus en trein om in Reims te komen en daar blijven we ook nog een nachtje zodat we die stad een beetje kunnen verkennen. Op zondag rijden we dan met de trein via Parijs (!!!) terug naar huis.

Wie weet wat we de komende dagen nog meemaken, maar dat worden dan ‘mooie verhalen later’. Dit berichtje is meer bedoeld om nog wat foto’s te laten zien van de laatste drie dagen. Zoals wel gezegd wordt: ‘een foto zegt meer dan duizend woorden’. Hieronder dan ook 15000 in beeld gevangen woorden. Toch heb ik de meeste nog voorzien van wat onnodig commentaar.

Heerlijk zacht pad. Het liep ook iets bergafwaarts. Perfect!
Sowieso mooie en afwisselende bossen om door te wandelen
Dit bruggetje ligt op 635 kilometer afstand van De Dam in Amsterdam. Het vormt de grens tussen België en Frankrijk op de GR12 (het wandelpad wat we volgen). 1014-635 = nog 379 km te gaan.
Hier verlaten we via de vestingwerken het stadje Rocroi. Het deed ons weer even terugdenken aan de wallen van Willemstad, eerder op deze route.
Iedere ochtend maak ik even een praatje met gelijkgestemden. Zo zijn koeien en ikzelf bijvoorbeeld lief, nieuwsgierig, maar ook een beetje dom. We geven op de hedendaagse politiek ook beiden hetzelfde commentaar: “Boeh”. Dan hou ik, net als iedere koe heel erg van een groene sappige veldsalade. En, wie ons volgt, loopt grote kans om in een, door ons even daarvoor neergepruttelde, verse dampende vlaai te stappen.
Hier is een slimme specht bezig geweest. Een mooi afdakje boven zijn nest. Ik dacht dat is een grappige foto en mijn eigen fantasie. Maar… wat blijkt, een boom die ziek wordt of gebroken is, wordt zacht. De Tonderzwam kan zich dan openbaren waarna een specht zo slim is om de zwam en de zieke, dus zachte, boomstam te herkennen. Het hameren van een gat met zijn snavel is dan een stuk gemakkelijker.
Hier een hele rits tonderzwammen. Vroeger werden deze gebruikt om, met behulp van een vuursteen, vuur te maken, dan werd het een tondel genoemd.
Zelfs Ötzi, de prehistorische gletsjer-mummie had er eentje bij zich. (Bron: Google, ChatGPT)
In deze streek werd vroeger leisteen gewonnen. Dat zware werk is gelukkig achter de rug. Haha! Ja!!
Meer gelijkgestemd dan een schapenkop kan je je als Dordtenaar toch niet voorstellen. Maar deze wilden vroeg in de ochtend helaas geen gesprek met me aangaan.
Yvonne op de brug over de Sormonne
Yvon was er helemaal klaar mee. Ze riep: ‘Ik heb blaren, zere spieren en nu ben ik ook nog mijn bril kwijt!’ Ze gooide haar rugzak af en, zo dacht ze, stapte in de eerste de beste taxi.
Weer een kandidaat van “Boer zoekt vrouw” gelukkig gemaakt met deze stoere Hollandse deerne.
We waren ruim over de helft en zagen toen, aan de overkant van de vallei, bijna op de horizon, het dorpje met ons logeeradres.
8 kilometer en 3 uur later keken we, fris gewassen, vanuit de tuin nog eens terug over dat laatste stuk.

3 comments on “Foto’s van de weg naar Parijs

  1. Jullie laatste dagen zijn alweer aangebroken en volgens mij een geslaagde wandeltocht. Ik heb er van genoten om het te mogen lezen en de prachtige foto’s met onderschrift (zo leuk) te zien.
    Samen nog een paar mooie dagen en een veilige terugreis
    Bedankt X

  2. Houd het meewandelen voor ons weer op. Fijn dat we weer een stukje mee mochten.
    Geniet van jullie laatste dagen!
    Brigitte xxx

Reageer