Hoe vaak hebben we op weg naar het zuiden al het traject Antwerpen-Brussel gereden. Bij Hazeldonk de grens over en dan begint het al, grauwe snelweg, saaie landschappen, de ring rond Antwerpen met beton en viaducten vol geparkeerde auto’s, industriële blokkendozen en slecht onderhouden steden, voorsteden, stadjes en dorpen. Wat moet je daar nou zoeken als je op zoek bent naar avontuur? Het is dat het langeafstandswandelpad er loopt en dat de hoofdsteden van Nederland, België en Frankrijk aan dat pad zijn gelegen zodat het nog enigszins tot de verbeelding spreekt maar anders rij je zo snel mogelijk dit niemandsland voorbij. Op weg naar La Belle France, op weg naar de wintersport, op weg naar de middellandse zee, op weg naar Italië, Spanje, Portugal.

Vanwege de GR12 zijn we nu dus toch in dit stukje België terecht gekomen en het is frappant hoe mooi het achterland van die snelweg naar het zuiden is. Bosrijk en landelijk met fijne wandelpaden. Veel natuurgebieden waar we duiven, kraaien, gaaien, roofvogels, eksters, koekkoeken, mussen, roodborstjes, patrijzen, merels en lijsters horen fluiten en roepen. Vlinders, konijnen, paarden, geiten en nog veel meer fauna in alle soorten en maten. Wilde bloemen, fruitbomen en velden vol graan, bloeiende aardappelplanten, maïs en andijvie. Het is hier rustig. We komen een enkele fietser tegen en wandelaars zijn tot nu toe op één hand te tellen. Eigenlijk weten we het ook wel. Vanaf de snelweg wordt het zicht beperkt door de hoge snelheid, de betonnen schermen en de infrastructuur die gericht is op massavervoer en transport. Zodra je een provinciale weg inslaat zie je al veel meer. Met de benenwagen heb je pas echt de tijd om de langzame veranderingen in je omgeving te ondergaan.

We hadden wel eens plannen om weer een wandeltocht te ondernemen in Spanje, Engeland, Duitsland of Italië. Zelfs ZuidAfrika, Jordanië en natuurlijk weer Marokko speelden in onze gedachten. De route die op een steenworp afstand van je huis loopt lijkt dan minder interessant. Je twijfelt om dat saaie stuk Antwerpen-Brussel te gaan lopen. Maar waarom eigenlijk die twijfel.

Ik heb getwijfeld over België, omdat iedereen daar lacht. Ik heb getwijfeld over België, want dat taaltje is zo zacht. Ik stond zelfs in dubio maar ik nam geen enkel risico. Ik heb getwijfeld over België. BELGIË! (toemtoemtederoemtoem) BELGIË! (toemtoemteroempederoempoem) BEL! GIE! JUH!