Vandaag bereiken we het punt waar we ruim een week geleden koers zetten naar Rotterdam. Nu komen we de Hollandse IJssel afzakken op weg naar onze thuishaven. De ronde die ons tot hoog in Noord-Holland heeft gevoerd is hier ter hoogte van Krimpen a/d Lek voltooid. Het is een mooie tocht geweest met zeer wisselende weersomstandigheden en veel steden en dorpjes. Het passeren van Edam waar de brugwachter met ons meefietste van brug naar brug, zes stuks in totaal, was een leuke ervaring. En daarna die ruimte van het Markermeer waar we ver buitengaats zuidwaarts voeren tot aan de haven van Volendam. Hier kwamen Jori en Julia met de kinderen op visite. Het weer was zomers zodat we over de kade hebben gewandeld en een paar terrasjes hebben bezocht. Na het pootje baden op een klein strandje en het maken van een leuke groepsfoto gingen de jongens weer naar huis.

Wij beleefden een onrustige nacht in Volendam. Dit is dus het dorp met die fluwelen zangkeeltjes, de warme stemmen die zingen over de zee en de liefde. Op de boot naast ons werd op het bovenste dek tot middernacht met luide muziek gefeest en gedanst waarna de plaatselijke jeugd tot aan het eerste ochtendgloren brullend en kijvend het nieuwe normaal inluidden. De volgende ochtend bleken we ook aardig ingebouwd te zijn met grote zeilschepen zodat we niet direct weg konden varen. Ik ben zelfs een zeilboot opgestapt om door de openstaande kajuitdeur luidkeels “Goeiemorrege” te roepen waarbij de foutparkeerder uit z’n kooi kwam gewankeld. Een kwartiertje later konden we dan door een sluiproute langs speedkruisers en zeilboten de haven verlaten. De wind was gedurende de nacht redelijk aangewakkerd zodat we een onstuimig eerste deel over de Gouwzee richting Marken moesten varen. Zodra we echter de boeienlijn richting Monnickendam konden volgen voeren we voor de wind. Zo kwamen we weer veilig op de veel rustiger binnenwateren terecht. Tijdens de overnachting in Amsterdam kwam er een flinke regen- en onweersbui over zodat de boot in de vroege ochtend weer helemaal blinkend schoongewassen de tocht door de grachten kon aanvangen. Tja, wij wel. Het Nederlands elftal had de avond ervoor verloren dus die moeten weer een paar jaar op een volgende kans wachten. De Amstel met z’n vele bochten, de Kromme Mijdrecht en de Grecht brachten ons naar Woerden waar we het volgende onweersfront nog ver genoeg schatten om alsnog door te varen naar Gouda. We zaten net op de Grote Markt onder de luifel toen de regen losbarstte. We besloten dat dit de laatste stop op onze tocht was. Vandaag dus vanaf Gouda met het afgaande tij mee terug naar ons eiland.

Het was een mooi rondje Holland. Met Hollands weer en veel kunstwerken. Welgeteld zijn we 170 bruggen gepasseerd waarvan er 37 voor ons opengedraaid moesten worden. We zijn 14 keer geschut in sluizen en hebben in totaal ruim 300 kilometer vaarwater in ons kielzog. Met een gemiddelde snelheid van zo’n 8 km per uur hebben we dus heel wat uurtjes achter het roer gestaan. Soms verlangend naar de zon of een warme douche. Dan weer genietend van de wind en het water. Elke dag maar weer zien of een haven een ligplaats voor ons had voor de nacht. En zo zijn we uitgewaaid en gebruind teruggekeerd in veilige haven. De rondvaart is voltooid.