Tja. Dennenbomen, ijs op de sloten, bloemen op de ramen, echte winters? Dat is lang geleden. Een paar jaar geleden zijn we samen een echt winters landschap gaan bezoeken. Een land boven de poolcirkel waar het eigenlijk altijd winter is. In het topje van Scandinavië komen vier landen samen. Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland. Van oudsher woont in dit gebied een volk dat Samen heet. Maar ze zijn bekender onder de naam Lappen. We zijn nieuwsgierig naar dit Lapland en hebben een vakantie geboekt via de reistak van Lidl. Wat al direct een beetje noordeuropees klinkt: Lødl. Op het vliegveld van Rovaniemi worden diverse nieuwe gasten opgehaald met een touringcar (ons favøriete vervøermiddel) en naar het dorpje Luosto gebracht waar we een houten chalet hebben gehuurd. We maken een tussenstop in de officiële woonplaats van…… de kerstman. Het is er een drukte van jewelste. Je mag bij de kerstman op audiëntie maar dan moet je wel een paar tientjes neertellen. Wij zijn toch meer van de Sinterklaasgeneratie dus lopen we zijn deur voorbij. We wandelen wat rond, drinken een bakkie koffie en gaan op de foto met de enige non-profit instelling in het dorpje: de poolcirkel.

Eenmaal op onze plaats van bestemming is het sprookjesachtig. Een keurig hotel waar we die week zullen ontbijten en dineren. Bij de receptie krijgen we ieder een slee om de koffers op te vervoeren en dan wandelen we naar ons verblijf. Een gezellige blokhut met een heerlijk bed, houtkachel, sauna en een meter sneeuw in de tuin. Op tafel zetten we onze uit Nederland meegebrachte 3-liter wijnbox want zoals iedereen wel weet is dat in Scandinavië niet te betalen. Fantastisch! 

We maken mooie wandelingen in de omgeving over bergpaden en langlaufsporen. We genieten van een warme soep bij een cafeetje. We lopen boven de boomgrens op een oude gladgesleten berg en zakken soms tot ons middel in de sneeuw. De naaldbomen die hier staan zijn zo berijpt dat hun toppen kromgebogen naar de grond wijzen. Soms vormen ze mooie hoepels van takken en ijs waar je doorheen kan springen. Thuisgekomen gaan we lekker met een biertje in onze sauna zitten. Yvonne heeft ook een gezichtsmaskertje meegenomen zodat we na al die kou op ons gezicht weer even helemaal glad gestreken worden. En de avonden brengen we lekker met ons wijntje voor de houtkachel door.

Bij het reisplan zijn ook een aantal activiteiten geboekt. Op een avond gaan we vanwege de extreme kou, het is hier -20^oC, een outfit aanmeten. Een dikke winteroverall, wollen sokken, laarzen, bivakmuts en wanten. We hadden ons natuurlijk al goed aangekleed met thermisch ondergoed, wintersportkleding en wollen mutsen maar het is blijkbaar nodig om in deze arctische omstandigheden elke graad lichaamstemperatuur te conserveren. Vervolgens gaan we op pad door het bos om ergens diep in het woud een traditioneel Samen diner te genieten. Al na 1 kilometer, we zijn amper warm gelopen (ergo, we hebben het nog lang niet koud gekregen) zijn we gearriveerd bij een houten tipi. We worden verwelkomd door de gastheer/kok/gids die ons binnen nodigt en we nemen in vol ornaat plaats rond een hevig oplaaiend vuur. We krijgen hete thee en bessensap te drinken terwijl het vuur nog iets hoger opgestookt wordt om de aardappels, vis en groenten gaar te bakken. Ik krijg even het idee dat de winteroverall geen winteroverall is maar een brandweerpak, gemaakt om de ergste vuurbelasting tegen te houden. Belangrijk is dan dat je het pak zo gesloten mogelijk houdt zodat de hitte niet naar binnen kunt kruipen. Maar ja, wat doe je als je gezellig een hapje wilt eten? Mutsje af, sjaaltje los, handschoentjes uit, jasje openritsen. Pfoei! Het wordt heet zeg. We stropen zoveel mogelijk lagen kleding af om enigszins elke graad lichaamstemperatuur kwijt te raken. Het eten smaakt goed en de sfeer is gezellig. We zitten met een stuk of tien Nederlanders in hetzelfde Lødl-arrangement en we gaan elkaar bij de volgende activiteiten zeker opnieuw tegenkomen. Deze eerste ontmoeting was een bijzondere, dineren in de sauna.