Langs de rivier is het rustig wandelen. De hoge kademuren schermen je even helemaal af van het drukke stadsverkeer. Zo lopen we een heel stuk stroomopwaarts tot we de trappen naast de Vittorio Emanuele brug bereiken. Op een steenworp afstand ligt het Vaticaan. Bij de controlepost om het Sint Pietersplein op te mogen blijkt dat we onze stalen waterflessen moeten achterlaten. Volgens de beambte zouden we een volle waterfles (0,5 liter voor alle duidelijkheid) makkelijk als slagwapen kunnen gebruiken. Waarom mensen dan wel wandelstokken, zware filmcamera’s of de nieuwste Samsung Galaxy S10 mee mogen nemen is mij een raadsel maar goed, onze zuur bij elkaar gespaarde Albert Hein waterflessen van Dutch Design gaan we hier natuurlijk niet inleveren. Jammer voor de paus maar dan moet hij maar even geduld hebben tot we in de toekomst Rome nog een keertje bezoeken. Gelukkig waren er toevallig nog een paar mensen die bij hem in de tuin wilden kijken dus ik denk niet dat hij ons gemist heeft. Tegen de meute in zwoegen we terug tot we een uitweg naar rechts ontdekken. Daar belanden we al snel op een klein en rustig terrasje waar we een biertje bestellen met wat stukjes kaas. Vervolgens nemen we een kijkje bij de Engelenburcht (Castel Sant’Angelo), het Navona plein (Piazza Navona) en het Bloemenveld (Campo de’ Fiori). Via allerlei steegjes komen we uiteindelijk bij de rivier uit die we alleen nog maar via de brug over hoeven te steken om weer te eindigen in onze ‘eigen’ wijk. In de avond pakken we alvast de eerste dingen in onze tassen want morgen vertrekken we uit de stad. 

In de ochtend met de bus naar het station en dan per sneltrein naar Terni. Hier stappen we over op een oud dieseltreintje die ons de bergen in rijdt. Op het station worden we opgehaald door twee dames van het hotel waar we de komende paar nachten verblijven. Ze moesten de achterbank nog even voor ons vrijmaken want op hun vrije ochtend hadden ze lekker geshopped in de grote stad. Diverse tasjes van de H&M etc. verdwenen in de kofferbak en daarna konden we op weg naar het oude bergdorpje Greccio. Dit blijkt een mooi plaatsje te zijn met een dorpsfontein waaromheen de huisjes, de kerk, een middeleeuwse toren en ons hotel zijn te vinden. We maken een kort wandelingetje door het dorp en eindigen weer op het terras van het hotel waar we onverwacht terecht komen in een worst case scenario. De hotelier vergast ons namelijk op een zeer uitgebreid plankje met worst en case. Allemaal niet zo heel erg want dat gaan we er vanaf morgen allemaal weer van af lopen.