22 februari 2016

We weten natuurlijk al lang dat er pelgrimstochten bestaan. En ook is de weg naar Santiago de Compostella een bekend fenomeen. Onder fanatieke geloofsbelijders en fanatieke wandelaars een wandelpad wat eens in een mensenleven bewandeld moet worden. Nu rekenen wij ons tot geen van beide groeperingen maar toch…, hoe zou dat zijn om wekenlang op pad te gaan? Niet dat we geen ervaring hebben met lange vermoeiende bergtochten of uitdagende omstandigheden die het dagelijks bestaan terugbrengen tot ontwaken, lopen, eten, slapen. Maar zouden we ons, relatief dicht bij huis, kunnen overgeven aan het ritme van een dagelijkse etappe. Zouden we de klassieke, 800 kilometer lange pelgrimsroute vanaf het Franse dorpje Saint-Jean-Pied-de-Port kunnen volgen? De route die over de Pyreneeën, dwars door Noord-Spanje tot aan het noord-westelijke puntje van Galicië in de stad Santiago tot een einde komt. Zouden onze voeten, knieën, hoofd en wilskracht het die vijf of zes weken aaneengesloten wandelen wel uithouden?  We moeten het antwoord op deze vraag schuldig blijven want er is nog twijfel. Nou ja, twijfel, eigenlijk meer onzekerheid. Wat voor uitrusting hebben we nodig? Hoe reizen we heen? Gaan we het redden? En zo ja, hebben we wel tijd genoeg?  Nee, inderdaad geen twijfel meer want we zijn bezig met het maken van een plan. We gaan op weg naar Santiago de Compostella.

Om de onzekerheid van de praktische zaken weg te werken zijn we in november 2015 op bezoek geweest bij het Nederlands Genootschap van Sint Jacob in Utrecht. Deze vereniging geeft informatie aan iedereen die belangstelling heeft voor pelgrimstochten in binnen- en buitenland. We hebben uitgebreid met Lex gesproken die ons uit eigen ervaring kon vertellen hoe het er praktisch aan toe gaat tijdens de tocht. Ook hebben we gelijk ons pelgrimspaspoort gekocht wat we op weg naar Santiago op elke stempelpost moeten tonen. Daarbij wordt dan een stempel afgegeven waarmee je uiteindelijk  in de kathedraal van Santiago je compostella kan afhalen. Dit is een officiële erkenning dat je de pelgrimstocht hebt volbracht. Met ons bezoek aan Utrecht en de kilometers die we daar hebben afgelegd is meteen de eerste stempel binnen. Ook al ligt onze startdatum nog tien maanden in de toekomst, we kunnen niet meer omkeren. We zijn op weg.