Het verhaal is verteld. Het lied is gezongen.

Zoals in de kleinste liedteksten soms hele werelden verborgen kunnen zitten, zo kunnen hele levens ook samengebald worden tot een paar zinnen. Zinnen die kernachtig zijn en tegelijkertijd de deur op een kier zetten. Een opening vormen waar de verbeelding, nieuwsgierig als ze is, doorheen glipt en terechtkomt in een wereld die bestaat.

Toen ik aan dit verhaal begon wist ik niet dat het uit 24 delen zou bestaan. Het klokje rond zou je kunnen zeggen. De gedachte dat veel dingen rond zijn en zich herhalen komt steeds vaker bij me op. Een uur. Een dag. Een jaar. Een mensenleven. Niet alleen een herhaling in eenheden van tijd, maar ook in eenheden van menselijke emoties. Verdriet, Eenzaamheid, Verliefdheid, Liefde, Hartstocht, Afscheid, Solidariteit, Vriendschap, Verlangen, Vrijheid. 

Het zijn misschien alweer te veel grote woorden die ik noem. Hoe zou ik ze kunnen verklaren. Niet dus. Ik hoop alleen dat ze ergens in de tekst van het lied, waar het hele verhaal ‘De Stroom’ op is gebouwd, doorschemeren.

.

De Stroom

_Intro:
Water Zwemmen Hemel Zee

_{Couplet 1:}
Ik ben geboren op een eiland
Rivieren stromen eromheen
De Kil, Oude Maas en de Merwede
Ik ken ze één voor één
Breed en machtig, Sterk en prachtig
Het water stroomt en de wind die ruist
Maar aan de oevers van het Wantij
Hier voel ik mij thuis.

_{Refrein 1:}
In haar water kon ik zwemmen
Ze was de hemel, ze was de zee
Op haar golven kon ik deinen
De stroom die nam me mee
Met de wind in de zeilen
Voer ik naar het Balkengat
Om daar te wachten op het tij
Dat me terugbracht naar de stad

_{Couplet 2:}
Mijn eiland werd steeds kleiner
Of eigenlijk, ik werd groot
Vertrok naar het zuiden
Ik pakte op een dag de boot
In het kielzog het verleden
Mijn jeugd, de groenteboer, mijn paard
Ik stond daar aan de reling
Nam afscheid van de Staart

_Solo

_{Couplet 3:}
Ik heb jaren rondgezworven
Ik heb jaren door geleefd
Door liefde en angst bezeten
Ik ben overal en nergens geweest
Opeens stond ik op een brug
Ik zag de Hel, Donkere sloot, de Vlij
Zo kwam ik op mijn eiland terug
En vond de bron, mijn Wantij

_Brug:
Het tij neemt me mee
Het water neemt me mee
De rivier neemt me mee
Tot ik uitstroom in de zee

_{Refrein 2:}
In haar water kan ik zwemmen
Ze is de hemel, ze is de zee
Op haar golven kan ik deinen
De stroom die neemt me mee
Met de wind in de zeilen
Vaar ik naar het Balkengat
Hier wacht ik op het tij
Dat me terugbrengt wat ik ooit had

_Outro:
Hier wacht ik op het tij
Hier wacht ik op het tij
Hier wacht ik op het tij
Dat me terugbrengt wat ik ooit had

===

.

Het lied heeft 144 maten, een intro, 3 coupletten en 2 refreinen. Een solo, een brug en een outro. Op dit fundament kon ik ook het verhaal van Jarno bouwen. Ik zou natuurlijk ernstig in gebreke blijven als ik het lied in kwestie niet zou laten horen. Ondanks dat ik de liedtekst al jaren geleden heb geschreven, heeft het pas zijn definitieve vorm gekregen tijdens en waarschijnlijk ook dankzij het schrijven van het verhaal. Weer een cirkel die gesloten is. Nu begrijp ik pas hoe veelzeggend het begrip ‘afgerond geheel’ is. De afgelopen weken hebben Yvonne, Wilco en ikzelf het lied gespeeld, gezongen en opgenomen.

Muziek: Wilco & Menno
Tekst: Menno
Zang: Yvonne
Drums, basgitaar, zang: Wilco
Gitaar, toetsen, bluesharp, zang: Menno

.

Nog even over die afronding. Wanneer het water van de rivier uitstroomt in zee is het niet aan het einde van haar af te leggen weg gekomen. Er is warmte, energie, zon en levenscheppende kracht die het water doet verdampen. De gevormde wolken drijven op atmosferische stromingen naar landmassa’s, waar op hoge massieven de waterdamp condenseert en een ijs- of sneeuwlaag vormt. Een druppel, een waterstroompje, een beekje ontstaat, waarna deze zich opnieuw een weg zoekt naar de rivier. De rivier die uiteindelijk weer uitstroomt in zee. De cirkel is rond. 

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal. En hup! nu ons liedje luisteren (zie afspeelknop helemaal onderaan dit bericht). Daar had je ook mee kunnen beginnen, dan had je in iets meer dan vier minuten het hele verhaal tot je kunnen nemen.