Status zaterdag 10 september: aangekomen in Sahagun
We zijn zo ongeveer op de helft. 400 kilometer achter ons, 400 kilometer voor ons.
De laatste dagen een beetje ingehouden vanwege een scheenbeen blessure van Yvonne. Met wat ijskoeling en aangepaste dagafstanden lijkt het redelijk te herstellen en vanaf vandaag ging het alweer wat beter dus hopelijk is ze snel weer de oude. We hebben wat reservetijd dus ons einddoel is nog gewoon haalbaar ook al hebben we nu één dag ingeleverd op het originele schema.
Of het ligt aan het iets lagere tempo of dat we inmiddels drie weken op pad zijn maar er bekruipt me de laatste twee dagen iets van onrust. Ben ik te lang van huis? Mis ik een echt goede maaltijd of gewoon mijn eigen bed. Ook al heb ik Yvonne het liefst heel de nacht dicht tegen me aan toch kan ik niet echt wennen aan die Spaanse lange tweepersoonskussens waar je dan samen aan ligt te trekken en te draaien. Ook de paëlla magnetronmaaltijden heb ik na twee keer eten wel gezien. En het pelgrimsmenu wat langs de route in elk café en restaurant voor 10€ geserveerd wordt heeft ook zijn charme wel verloren. Om eerlijk te zijn al direct bij de eerste kennismaking met dit “gooiallesmaarzosnelmogelijkopéénbordzodatzezosnelmogelijkweer opgedonderdzijnenwijertochnogwataankunnenverdienen menu”. Natuurlijk ben ik thuis verwend met verse groenten, heerlijk brood en maaltijden met weinig vet. En blijkbaar heb ik niet echt oog voor een goed Spaans restaurant waar je een authentieke Spaanse dis kan eten want in al die steden en dorpjes vind ik ze niet. Iets waar ik in diverse landen mee geconfronteerd ben dus dit ligt echt aan mij. Feit blijft dat wanneer het eten maar ‘zozo’ is je humeur er onder lijdt. Vandaar dat ik in dit stukje een beetje van me af zit te bijten. En eigenlijk heb ik niets te klagen want Yvonne is lief voor me en het bier is hier heerlijk (de volgorde van voorgaande twee zaken heb ik bewust politiek correct opgeschreven).
Misschien is een dip normaal op een tocht als deze. Ergens op een keerpunt moet je jezelf tegenkomen. Gisterochtend nog zag ik een vent die me tegemoet kwam. Ongeschoren bakkes, sjagerijnige kop, blik op de grond gericht. “Ola” probeerde ik nog, maar hij dacht zeker dat ik om een ijsje vroeg want hij keek niet op of om. Toen ik hem geïrriteerd nakeek sjokte hij met afgezakte schouders verder met zijn groene hoedje, korte broek en kromme benen. Hij kwam me toch wel ergens bekend voor.
Het keerpunt is bereikt, vanaf nu zal het weer beter gaan.
Natuurlijk is het keerpunt bereikt! Jullie zijn op de helft, jullie paspoorten staan al vol met stempels, hopelijk gaat het met het schéénbeen van Yvonne beter en wij allemaal volgen jullie en staan jullie bij vanuit een warm Nederland. Daarnaast mag je morgen een heerlijk biertje of wijntje drinken op je 51ste geboortedag, dus wat kan er nog mis gaan? Dus vanaf nu niet meer die rare ik tegenkomen hoor! Dikke kus voor jullie van Kees, Lydia, Monique, Mark en Elke xxx
Hoi Lydia, biertje EN wijntje is helemaal goed gekomen hoor! Bedankt voor jullie berichtjes!
Even een dip op zo’n zware tocht is toch wel voorstelbaar. Als Yvonne haar been nu weer beter gaat dan krijg je weer moed. Morgen ben je jarig en dat maak je maar éénmaal mee in Spanje. Vorig jaar in Marokko. Misschien volgend jaar in Dordt met een lekkere verse hollandse prak.Houd de moed er inJullie hebben al zoveel overwonnen . Alvast gefeliciteerd en probeer er een mooie dag van te maken.Het aftellen begint want je bent over de helft. Succes !!!!!!!! Daag beste wensen van Ma.
Hoi Menno en Yvonne,
Wij zijn er van overtuigd dat jullie dat laatste deel ook wel gaan redden. Yvonne sterkte met haar been en Menno gefeliciteerd met je verjaardag en er zal vandaag wellicht wel weer wat voorvallen waardoor jullie je deze dag sowieso als je verjaardag later weer goed voor de geest kunnen halen.
Een prettige dag en een goeie week maar weer.
Groetjes Anita en Jan
Hoi Jan en Anita, is weer gelukt met m’n verjaardag ook al was dat niet echt de bedoeling, haha. De beentjes gaan al wat beter hoor dus we gaan nog even door.
Ach even een dipje is normaal hoor jullie hebben al zoveel bereikt kan niet elke dag even leuk zijn .En de mensen die je gedag zeg en niet reageren zitten ook misschien even in een dip.
Hopen dat het met Yvonne haar been snel beter gaat…rustig aan maar.
Geniet van je verjaardag samen met Yvonne en hou samen vol
GEFELICITEERD XXX
Zo lang zonder cocosbrood dat hakt er flink in Menno .
Veel plezier met je mooie reis.
Eric
Haha! Kan je niet een doosje opsturen svp?
Je kan ook van de kaart bestellen
Maar je weet wat je dan krijgt als je niet goed lees
Hoi Ton, we krijgen de kaart eindelijk een beetje door: voorgerecht is macaroni, hoofdgerecht kip,varken of ham, nagerecht een ijsje. En Cervesa blijkt bier te zijn!