Leerplan:

• Deel 1: Inleiding – Aanleiding – Voorbeeld 1 – Nawoord
• Deel 2: Inleiding – Voorbeeld 2 – Les 1 – Ontboezeming – De ijsberg
• Deel 3: Twee pijlers – Oorzaak – Persoonlijk voorbeeld – De keuze
• Deel 4: Methoden – Een laatste warheid – Roots – De kern – Nawoord

.

Inleiding: In deze vierdelige cursus geef ik u inzicht waarom en hoe ik geradicaliseerd ben. Hoe ik van mijn warheid weer mijn waarheid heb weten te maken. Na deze vier publicaties stop ik dan ook met het schrijven over mijn wa(a)rheidsvinding en zal ik me weer gaan richten op reisverslagen, mooie herinneringen, sterke verhalen en wat dies meer zij. Voor nu, kunt u nog even genieten van een paar stukjes ouderwetsch moralisme in de hoop dat u het een en ander zult opsteken. Het grootste leerdoel voor u (ik heb dat dus allang bereikt) is dat u iets radicaler in het leven kunt staan. Ik wens u met het volgen van deze cursus dan ook veel tandengeknars toe. 

Aanleiding: Het is inmiddels meer dan acht maanden geleden dat ik schreef over Joost Klein en zijn liedje ‘Europapa’. Hoe het met zijn deelname aan het Eurovisie Songfestival is afgelopen dat weet iedereen wel. Hoewel, eigenlijk weet niemand precies wat daar is voorgevallen. Allerlei misstanden achter de schermen, politieke spelletjes, te weinig bescherming voor jonge, creatieve, tomeloze artiesten en een falende organisatie die het leukste jongetje van de klas de gang opstuurde. Dat zelfs de Zweedse justitie er geen sluitende zaak van kon maken is, achteraf gezien, bewijs genoeg voor willekeur, uitsluiting en destructie. Inmiddels is duidelijk geworden dat de AVRO/TROS de komende editie van het jaarlijkse liedjesfestijn weer gewoon mee doet en een nieuw gewillig schaap naar de slachtbank stuurt. Een omroep-organisatie die dus geen duidelijk standpunt inneemt, die hun vertegenwoordiger niet beschermt en die uiteindelijk kiest voor de feestelijke voortzetting van een, in moreel opzicht, failliet verklaard “Festival”. AVRO/TROS is wat mij betreft geen knip voor de neus waard.

Voorbeeld 1: Ik heb het afgelopen jaar verschillende warheid stukjes geschreven, in klad. Het echte afronden en publiceren lukte me niet. Ik vond mijn warheden te zuur of te ironisch. Ze liepen over van kritiek op situaties waar ik me, als evenwichtig en aardig mens, helemaal niet druk over zou moeten maken. Voorbeeldje? Ok, ik heb er zelfs twee. De eerste gaat over verslaving. Het stukje was nog niet helemaal uitgewerkt, maar het geeft niettemin een goed beeld van mijn woekerend moralisme waar ik dus, door te radicaliseren, me niet meer schuldig aan zal maken. Het hoe en waarom wordt u gaandeweg deze cursus vanzelf duidelijk. Vooraleerst gun ik u een blik op mijn ‘oude ik’. Daar gaat tie:

“Stuifzand”

Een betoog over alle mooie dingen die een verslaving met zich mee brengt.

Een eerste voorbeeld: rookverslaving.
Ziehier een tabaksreclame van vroeger:

Wat vooral opvalt is de wervende tekst:

Open, snel, adembenemend.

Het ritme van een nieuwe wereld.

De open, vitale wereld van Peter Stuyvesant.

.

Als je de tekst gaat verklaren dan is er eigenlijk geen woord van gelogen:

• Open (hartoperatie in het verschiet)
• Snel (de pijp uit)
• Adembenemend (COPD gegarandeerd)

.

‘Vitaal’ heb ik even opgezocht in de dikke van Dale: 

Vitaliteit draait om de energie en de kracht waarmee mensen emotioneel, fysiek en mentaal in het leven staan.

Een vitaal persoon heeft een duidelijke wilskracht, beschikt over energie, lichamelijke kracht en weerbaarheid. Eigenlijk alles waar het roken van sigaretten dus precies afbreuk aan doet. Tjonge, een reclamemaker die op een leugen betrapt is en niet de waarheid spreekt. Zouden daar meer voorbeelden van te vinden zijn? Voor mij is deze ‘waarheid’ duidelijk te herkennen: Het lijkt op fietsen langs een bouwplaats waar plotseling de wind opsteekt. Waar je tot dan toe goed de weg kon vinden, belemmert het in je ogen waaiende stuyvezand plotseling je zicht.

Nog een fijne bijkomstigheid van roken is het effect op de persoonlijke hygiëne. Wie herkent niet het aroma van de roker die zich zojuist op de stoep heeft volgezogen met allerlei stoffen die, wanneer ze in een literfles in je gootsteenkastje zouden staan, getooid waren met waarschuwingstekens waarop doodskoppen, zwarte kruizen en op hun rug zwemmende vissen te zien zouden zijn. Alleen al ruiken aan de verbrande residuen wekt braakneigingen op, laat staan dat de ‘Happy Smoker’ je geliefde is die vervolgens een zoen met je wilt delen. De romantische kus boet behoorlijk in onder invloed van verbrande nicotine. Of, zoals mijn buurman van een paar huizen verder het eens wat feeërieker verwoorde: ‘Of je een asbak leeg likt’

Toch zijn er meer verslavingen, verleidingen en lusten waar de mens aan blootgesteld wordt. Vet eten, seks, televisie kijken, bergen suiker in je koffie scheppen, masturbatie, heroïne in je aders spuiten, (even nadenken, wat heb ik vanochtend nog meer gedaan?) Allemaal onderwerpen waar ik nog heel wat warrige stukjes over kan schrijven. Dat zou ook wel eens een verslaving kunnen zijn bedenk ik me, als ik, voor het idee wat in mijn hoofd tolt, ’s nachts om drie uur mijn bed uit ga om achter mijn beeldscherm dit soort verhaaltjes te typen. Nu hoop ik maar dat, naast mijn warheid, ook de door mij toegepaste ironie nog in dit stukje te herkennen is en dat mijn voltallige lezersschare zich niet van mijn grappig bedoelde moralisme afkeert. Ik wacht dan ook met spanning hun beider reactie af.

Einde voorbeeld 1

.

Nawoord: Dit was deel 1 van de cursus. In deel 2 maakt u kennis met nog een voorbeeld uit het leven van een pre-radicaal.

Wordt vervolgd.