Op de rechteroever van de Seine staat een oude toren. Een overblijfsel van de eglise Saint-Jacques. De kerk bestaat dus niet meer maar de Tour St. Jacques is geheel gerestaureerd en is nu in Parijs het startpunt voor de Santiago lopers.

Santiago heet niet zomaar ‘Sant’ (Saint) ‘Iago’ (Jacques), oftewel Sint Jacob. De Jacobsschelpen hebben hun naam ook weer aan de oude apostel te danken en die schelpen gaan we deze reis nog wel tegen komen vermoed ik zo. We bespreken een tour met gids maar moeten daar wel een half uurtje op wachten. Dat geeft ons de tijd om onze stempelkaart in het bijbehorende Café des Livres af te laten stempelen. Dat Frankrijk de laatste jaren echt veranderd is blijkt wel weer. Als je vroeger met de auto onderweg was en je wilde tanken was er geen sprake van ‘self-service’. Je moest wel altijd direct uit je auto springen om te proberen de “0-stand” van de benzinepomp te controleren voordat de pompbediende al naarstig je tank vol stond te klokken. Had je pech en was je te laat dan kon het zomaar gebeuren dat je de rekening voor bijvoorbeeld 70 liter benzine gepresenteerd kreeg. En al was je Frans nog zo goed, je kreeg nooit meer uitgelegd dat er maar 40 liter in je tank paste. Eerst betalen en de volgende keer weer hopeloos op zoek naar een pomp met zelfbediening. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik dit zelf nooit heb meegemaakt maar als kleine jongen zat ik op verjaardagen dit soort stoere verhalen van mijn ooms aan te horen. Goed, even terug naar de stempelplaats voor ik zelf ook de draad kwijt raak in mijn verhaal. We vragen dus om een stempel, er gaat een laatje open en we krijgen een inktstempel in onze handen gedrukt. We mogen dus geheel zeldbedienend onze pelgrimspas afstempelen. Die is binnen!

Dan is het tijd voor de rondleiding en we beklimmen de 54 meter hoge toren. Eenmaal boven kunnen we de gids gelukkig absoluut niet volgen omdat deze een wel heel rappe Franstalige uitleg ten beste geeft. Ik zeg ‘gelukkig’ omdat wij die tijd namelijk prima kunnen gebruiken om even op adem te komen want met de rugzakken die steile wenteltrapjes op in ongeveer hetzelfde tempo als de gids zijn moedertaal spreekt is voor ons direct weer even een goede conditietest. Dan genieten we van het uitzicht. De vele architectonische historische hoogtepunten staan als het ware om ons heen verzameld. De Eiffeltoren, Arc de Triomph, het Louvre, de Notre dame, Centre Pompidou en op de heuvel aan de horizon de Sacre Coeur.

Op elke hoek van de toren staan symbolische beeldhouwwerken. Een leeuw, stier, adelaar en een standbeeld van Saint Jacques. En zo is dit mooie gothische bouwwerk voor ons toevallig een goede keuze. Aan het eind van de tocht, in de kathedraal van Santiago, verwelkomd een prachtig verguld standbeeld van Saint Jacques de pelgrims. We nemen hier in Parijs dus tijdelijk afscheid van hem maar hopen hem over een aantal weken opnieuw te ontmoeten.