De rustdag heeft ons goed gedaan. De spierpijn in onze bovenbenen en kuiten is weer verdwenen en we hebben zin in de volgende wandeletappes langs de kust. Hadden we één dag even tijd voor een ochtendterras met een bakkie koffie en de rest van de dag het lezen van een boek aan de rand van het zwembad, nu kunnen we de herstelde paardenkrachten weer aanwenden voor wandeldag nummer drie en vier. In deze twee dagen ronden we de tocht langs de noordkust af.

We worden iedere dag opgehaald bij ons hotel en dan in een korte rit weer afgezet op de route. Dit is telkens een van de parkeerplaatsen die voor strandbezoekers zijn bedoeld. Het wegennet is op het eiland niet heel uitgebreid zodat een uurtje lopen naar een strand heel normaal is. Aangezien het hier nog volop zomer is lopen we dus de eerste kilometers met enkele strandgangers richting zee. Waar zij hun badlaken uitspreiden en de zwembroek ontbloten begeven wij ons weer op het paardenpad. Vaak wordt de zwembroek of bikini helemaal niet ontbloot maar ontbloten de zonaanbidders zich in zijn of haar geheel. Een groot deel van de badgasten zwemmen en zonnen hier lekker in hun nakie. Wij ploegen met onze rugzak en wandelschoenen door het mulle zand aan hen voorbij. De naturist en de natourist bevinden zich even in elkaars habitat. Op zo’n moment is het wel handig om de routekaart in de hand te nemen zodat je iets hebt om je aandacht op te richten. Gedurende de lange warme wandeling passeren we vaker strandjes en als het even kan duiken we zelf de zee in om af te koelen. In onze ontblote zwembroek en bikini dan wel. Liepen we maar op een onbewoond ei-ei-eiland, dan dronken we met onze billen bloot, melk uit een kokosnoot en werden we vanzelf groot. Nu zijn we al zo aangepast en geconditioneerd dat zo’n vrij en natuurlijk strandleven ons niet lukt. Jammer eigenlijk.

Onderweg nemen we voorzichtig een kijkje in een oude kopermijn, komen ons twee landschildpadden tegemoet en valt er een regenbuitje terwijl we op het strand liggen. Wat een verrassend eiland.

De vierde dagtocht wordt ook wel de desserttrack genoemd. Over hoge kusten met lage vegetatie en geen bescherming tegen wind en zon. Een eenzame vuurtoren staat in een maanlandschap van het door zeezout verweerde steen. Anders dan gisteren is er geen wolkje te bekennen en schijnt de zon onverbiddelijk op dit desolate landschap neer. Precies wat je nodig hebt als je de woestijn betreedt. Toch is het een redelijk vlakke wandeling met kleine hoogteverschillen. Het pad is stenig en ruw maar overal breed en in rechte lijnen. Zo verloopt onze tocht redelijk soepel en genieten we van de rust, de wijde horizon en het landschap. De roofvogels vliegen in grote cirkels boven de velden, de schapen zoeken de kleine stroken schaduw en de mens is in zijn zoektocht naar nieuwe verten bereid om huid en voetzool te verbranden op de schroeiende aarde. Wij zijn in ons element en lopen soepeler dan alle voorgaande dagen deze mooie tocht.

Heerlijk uitrusten zo
En weer op pad
De kopermijn
Kopererts
Prachtige bossen
Hier wordt gebouwd
Zoetwatermeer net voor het strand
Waterschildpadden houden hun schild aan als ze gaan zwemmen
Yvonne op haar onbewoond eiland (nou, toe dan!)
Karel
Heerlijk om hier te wandelen
In de middag is het zo warm dat we elk stukje schaduw opzoeken
Een gekko met het talent van een kameleon
De ochtend beginnen we met een bezoek aan oude grotten die aan het begin van de jaartelling werden bewoond maar ook als grafkelders werden gebruikt. De necropolis in de plaats Cala Morell.
Bij de grotten werden we achtervolgd door twee prehistorische bewoners
En dan langs de hoge kliffen van de noordwestkust
Het woestijnpad
De schapen zoeken het laatste strookje schaduw
Wij ook
Hieperdepiep Hoera! Vandaag ben ik jarig.
En daarom gaan we s’avonds gezellig eten in de stad.
Ciutadella is een levendige en gezellige stad vol historische gebouwen

2 comments on “De noordkust

  1. Wat laten jullie ons weer veel moois zien.Het is beslist geen onbewoond eiland.Er is veel moed nodig om in die bloedhitte door te gaan.Happerige schildpadden, Naaktlopers,Spoken met alleen een wit laken om wat ze hier schijnbaar af hebben gegooid, arme schapen, Gekko’s en gekkies, een jarige Sandokan,Gefeliciteerd ,. Tot slot stappers in een prachtige stad.Ik heb weer genoten en wacht op het vervolg Goeie reis.groeten van Ma

  2. Weer genoten van de leuke verhalen en mooie foto’s.. ik blijf het zeggen ,,geweldig!!!
    En gisteren ook nog jarig Gefeliciteerd hoor..
    Nog steeds zo bloedheet..respect voor jullie om in kleding door te wandelen;)

Reageer