Het bezit van de mens moet een naam hebben. Een hond staat dichterbij de baas als hij of zij Fikkie, Bello of Nina heet. En het is natuurlijk ook wel makkelijk als je hond luistert als je hem roept. Een huis moet ook een eigendomspredicaat krijgen zodat men een bord op de gevel hangt met de naam Zeldenrust, ‘t Hoekske, Villa Kakelbont of Krekwakwou. Auto’s krijgen soms naast hun door de fabrikant verzonnen typenaam een extra roepnaam. Koekblik, Barrel en KITT zijn hiervan duidelijke voorbeelden. Zelfs bepaalde lichaamsdelen worden door liefhebbende partners voorzien van een koosnaampje. In het kader van de privacy kan ik daar op dit moment helaas even geen voorbeelden van geven.

Maar nu de boten. Daar is het natuurlijk alleen maar puur functioneel als er een naam op geplakt wordt. De VD18 is gewoon een vissersboot uit VolenDam. En de naam Titanic is zo gekozen om duidelijk te maken dat dit schip reusachtig sterk is. Nee bij booteigenaren zie je altijd hele pragmatische en fantasieloze keuzes als het gaat om het benoemen van hun vaartuig. Elke emotionele band lijkt volledig te ontbreken want een schip is tenslotte maar een stuk plastic of ijzer, nietwaar? Wat te denken van de volgende namen die ik de afgelopen dagen heb genoteerd:

• Viskus (waarschijnlijk betaald met zwart geld)
• Aquaholic (verslaafd aan water)
• Het Kofschip (op deze boot woont zeker een leraar Nederlands)
• Pokkebootje (oud stoombootje die heet zoals hij klinkt)

Om mijn theorie van saaie namen verder te onderbouwen heb ik hieronder een aantal foto’s toegevoegd. Als er ook maar eentje bij is die een glimlach veroorzaakt dan eet ik mijn strooien hoedje op.