Op de luchthaven van Pisa was ons kluppie weer bij elkaar. Iedereen was enthousiast en de reis vanuit Nederland was ook goed verlopen. Zo fijn om de kleintjes allemaal weer te zien en even te kunnen knuffelen. Daarna onze twee huurauto’s opgehaald, kinderzitjes geïnstalleerd, bagage achterin en op weg naar Castellina in Chianti. We hebben daar drie huisjes in een oude kluizenarij. Een groepje aaneengeschakelde gebouwtjes die op de top van een heuvel vroeger bescherming boden aan een groep nonnetjes. Het is mooi gerestaureerd en elk huis is weer uniek qua indeling en inrichting. Voordat we goed en wel gehuisvest waren was het zes uur geweest en tijd voor een hapje. We besloten een grote tafel voor onze groep te reserveren in het bijbehorende restaurantje. Toen we om een uur of acht eindelijk het voorgerecht geserveerd kregen waren de kinderen al over hun grootste slaap heen en waren moeilijk nog rustig aan tafel te houden. Met wat sjieke echtparen aan de ons belendende tafeltjes hoopten we dat die zich niet te vaak zouden verslikken als er weer een schreeuw of kreet klonk. Gelukkig checkten onze kleintjes regelmatig hoe het de buren verging door even onder een tafel te kruipen of wat rondjes door het etablissement te rennen. Ach, vooruit maar, de echtparen die zelf kinderen hebben gehad in de kleuterleeftijd weten wel beter en de echtparen die nooit met kinderen uit eten zijn geweest die weten niet beter. De jongedame die ons bediende bleef kalm en rustig maar ondertussen kon je in haar ogen lezen dat de vraag of ze ooit voor kinderen zou kiezen nu wel beantwoord was. En ze wist het zeker.

De volgende dagen deden we van alles en nog wat. Natuurlijk lekker in een rustig tempo maar we bezochten een dorpje vlakbij, zwommen in ons zwembad, bezochten Siena, zochten naar bodemschatten met een metaaldetector en kookten lekker zelf. Heerlijk ontspannen en veel plezier met Sem, Tijm, Mia en Mick.

Het huisje van Yvonne en mij
De aardappeleters revisited
Horen zien en zwijgen
Wel wat wolken, regen en onweer de eerste dagen
Vrienden maken op het Piazza del Campo in Siena
In het kerkje van Castellina in Chianti
Schapenkopje
De zon komt op in Toscane.
Uitzicht vanaf het trapje naar onze voordeur
De kathedraal in Siena
Handjes wassen
Spaghetti eten geheel volgens de etiquette
Schatzoeken
Een oude munt gevonden: een 10 eurocent uit de tijd dat Europa nog geen Brexit kende.
Iedereen een ijsje!
Klimmen in de olijfboom
Variant met ijs
Walnoten rapen, pellen en roosteren.
Mick kan lekker buiten spelen op blote voetjes

4 comments on “Family Time

  1. Leuk dat jullie allemaal weer samen zijn en een weekje kunnen genieten van die prachtige huisjes en omgeving.Ziet er fantastisch uit!!!
    Hoop dat het weer ook een beetje meezit.
    Groetjes X

  2. Wat een leuke week met z’n allen.De kinderen weten zeker wel wat ijs is in het italiaans.Schatzoeken en dan een dubbeltje vinden , ze glunderen of het een pot met gouden munten is. Als dat italiaanse meisje dat had gezien had ze aan zes kinderen gedacht. Daaag nog veel plezier verder op zo’n mooie plek. Groetenvan oma harmans.

  3. Het was weer genieten om jullie ervaringen te lezen. Jullie hebben weer veel moois gezien en meegemaakt. De foto’s die jullie gemaakt hebben laten zien hoe mooi Italië is met haar natuur en dorpjes/steden.

  4. Ha Menno en Yvonne, beetje late reactie maar wat een geweldige week moet het zijn geweest. Alle kinderen en kleinkinderen om je heen
    Als je jullie allemaal aan een ijsje zie dan schiet ik vol van ontroering. Zo leuk!
    En weer prachtige en humoristische foto’s. TOP
    Dikke kus van Anja

Laat een reactie achter bij Anja Harmans Reactie annuleren