2016 Santiago

Eindpunt bereikt

Vanochtend opnieuw vroeg van start gegaan. Om 05:00 uur ging de bel voor de laatste ronde. Ruim drie uur later kwam de zon op terwijl wij ons 14 kilometer verder op de “Berg van vreugde” bevonden. Dit is een heuvel van ruim 350 meter hoog die de laatste horde vormt om vanuit het oosten naar de stad te lopen. Vanaf hier konden de middeleeuwse pelgrims voor het eerst de torens van de kathedraal zien. En daar werden ze blij van. Wij natuurlijk ook alleen is de stad Santiago inmiddels zo groot geworden met alle voorsteden en industrie dat de oude binnenstad volledig aan het zicht is onttrokken. Bij de oude kapel van San Marcos drukken we één van de laatste stempels in ons pelgrimspaspoort. Er zijn wat medewandelaars aanwezig en een enkele fietser. Wij drinken ons eerste bakkie thee deze ochtend en genieten van de rust en de stilte. Dan stopt er plotseling een touringcar van Bolderman.nl voor onze neus. Wel 50 Nederlanders komen de bus uit gestommeld waarna ze al dringend een stempel willen bemachtigen. De ene op de achterkant van een ansichtkaart de andere op een A-4tje terwijl wij zo snel mogelijk onze rugzak omgespen en aan de wandel gaan. We waren al gewaarschuwd voor grote groepen dagjesmensen die zich ergens langs de route laten afzetten om zo de laatste etappe mee te kunnen lopen. Heel leuk natuurlijk (voor hen!) maar wij blijven ze liever nog even voor. En zo wandelen we Santiago in op weg naar het oude centrum. Dan is het eindelijk zo ver. We slaan de hoek om en lopen het grote plein op voor de grote kathedraal.

image

imageWe zijn aan het einde van deze voettocht. Het voelt goed. Het voelt niet heel speciaal, maar misschien komt dat nog. We zijn er gewoon, en dat is voor nu genoeg. Op het ‘pilgrims office’ krijgen we de allerlaatste stempel in ons paspoort én onze Compostella! Dat is een reden voor een feestje!! We gaan de stad in en kopen een spijkerbroek, een lekker shirt en een paar gympies. Daar waren we na vijf weken verantwoorde, lichtgewicht, sneldrogende, slobberende, technische trekkingkledij wel aan toe. Even weer een stadsmens met je spijkerbroek op het terras. HEERLIJK!

Om vijf uur hebben we op het terras afgesproken met Bill, Sully, Matt en Kathy. Al snel komt Bob toevallig langs en komt bij ons aan tafel. We hebben heel wat afgelachen met deze gekke maar o zo lieve Amerikaanse familie. We gaan ze nog missen.

image
Bob – Bill – Matt – Kathy – Sully – Menno – Yvonne

Dan is het tijd voor de avondmis in de kathedraal. We zoeken op tijd een plekje op een van de houten kerkbanken en wachten tot de dienst gaat beginnen. De mis en de preek (volledig in het Spaans, dus tja) gaat ons niet bijblijven maar er was voor aanvang wel een mooi moment. De aanleiding was dat we onderweg een aantal keer dezelfde man passeerden met korte broek en hoed. Er was een kort moment waarop we even een kort gesprek hadden over de juiste richting van de route. Bij het uiteengaan kwam hij nog even naar ons toe en maakte duidelijk dat hij het zo leuk vond om ons hand in hand te zien lopen. Zijn vrouw kon de camino niet lopen vanwege haar slechte knieën maar reed elke dag wel met de auto vooruit naar de nieuwe tussenstop. Ze waren dus wel samen op weg maar hij liep alleen en miste onderweg zijn vrouw. Nu, in de kathedraal voelde ik opeens een hand op mijn schouder. We keken om en daar stond een man, zonder hoed en keurig gekleed. Toch herkenden wij hem meteen. Voornamelijk omdat er een lieve vrouw naast hem stond die, nadat hij ons beiden hartelijk de hand had geschud ons ook een hand gaf en vervolgens een handkusje gaf in onze richting. Ze waren onafhankelijk van elkaar op weg geweest naar hun einddoel en hadden dat toch ook maar mooi gehaald. Dat zij ons dan even een kort moment gunnen van hun liefde was een fijne ervaring. Na de mis zijn we nog twee cafés in gedoken. De eerste om wat te eten (met een lekker wijntje erbij), en de tweede om een lekker wijntje te drinken (met een lekker hapje). Een fijne avond om na te kletsen over het volbrengen van de tocht. Morgen staat de wekker op…….. nee nee, mooi niet!

15 comments on “Eindpunt bereikt

  1. Mooi omschreven.
    ik was wel een van dagjes mensen tijdens jullie tocht, echter heb ik wel de sfeer geproefd.
    heb heel erg genoten van de mensen tijdens deze dag.
    En een hele ervaring al voor mij.
    Deze ene dag van zo’n pelgrimstocht blijft mij al bij.
    Laat staan voor de pelgrims die vele kilometers lopen.

    Groetjes Ton

  2. Wat een fijne verhalen. We gaan het echt missen, elke dag van jullie tocht hebben we uitgekeken naar het moment van de mail. Toch zijn we ook blij jullie weer wat dichterbij te krijgen. Geniet nog van de laatste dag in spanje.
    Liefs, kus..

  3. Dikke proficiat luitjes 😉 Het was een waar genoegen jullie te leren kennen. Met enig spijt in het hart jullie verhaal gevolgd, wetende dat we normaal gezien samen hadden toegekomen in Santiago. Rest me de opdracht het tweede deel van de camino verder te lopen, we hebben al een preview gekregen. 🙂

  4. Mooi. Ook ik zal jullie verhalen en prachtige foto’s missen. Maar er komt vast weer een prachtig nieuw reisverhaal……ooit.
    Kus Anja

  5. Nogmaals Gefeliciteerd met jullie uitgelopen pelgrims tocht te voet.
    Ik ben super trots en jullie mogen ook trots op je zelf zijn.
    Genoten heb ik van je mooie,ontroerende en met veel humor geschreven verhalen…ik zal ze missen .
    Goede reis terug naar huis…niet lopend hoop ik 😉
    X

  6. Gefeliciteerd, Jullie hebben het volbracht. Ik moest gewoon even huilen toe ik Yvonne op het plein voor de kathedraal zag staan, terwijl ik toch alleen maar iedere dag je foto,s en verhalen heb gevolgd, het moet een geweldig goed gevoel geven om daar echt te staan.Geniet van de laatste dag en tot ziens. Daaag Ma

  7. Prachtig, wat jammer dat ik te laat in de gaten had dat jullie deze tocht gingen lopen. Heel bijzonder wat jullie hebben meegemaakt en zó mooi …chapeau voor jullie en dikke kus. Betty

  8. Zo geweldige volhouders, van harte gefeliciteerd! Zo bijzonder, hand in hand, wauw. We zullen jullie verhalen en foto’s missen. Bedankt dat we jullie mochten volgen. Groetjes, Peter en Annelies

  9. gefeliciteerd met deze grote prestatie!! Met veel plezier jullie mooie verhalen gelezen en met mij meer collega´s Geniet nog even van jullie tijd daar. groet Marga

  10. Dank je wel Menno dat je me met je geweldige verhalen en prachtige foto’s heb mee laten genieten op jullie tocht. Door mijn collega Lydia kwam ik op je site en vond het elke dag weer geweldig om je verslag te lezen. Gefeliciteerd met jullie prestatie . Groetjes Jeannette

  11. Hoi Menno en Yvonne,

    Jullie hebben ons mee laten lopen en genieten van deze mooie vakantie. Dank daarvoor. Nu nog even thuis uitrusten en dan weer met een hoofd vol goede en fijne herinneringen aan de slag.

    Groetjes,
    Henk en Lia

  12. Ha Menno en Yvonne,

    Van harte gefeliciteerd, met deze mooie prestatie, een mooie ervaring rijker, en leuk om af en toe jullie blog te hebben gelezen.

Reageer