Status:
– Datum: 15 september
– Aangekomen in: Astorga
– Nog ongeveer 260 kilometer voor de boeg (11 etappes)
– Temperatuur: 12 graden Celcius
– Aantal blaren: 0
– Aantal zere benen: 4 (samen!)
Vanochtend na het ontbijt vertrokken voor een etappe van ongeveer 17 kilometer. Gisteren was een lange wandeling met ruim 27 km op de teller dus vandaag een beetje rustig aan. De hele dag dreigde er regen maar we hebben gelukkig geen drup gehad. Wel een koude tegenwind en een ochtendtemperatuur van nog geen 10 graden. Er lopen hier mensen helemaal ingepakt met capuchons, wollen mutsen en handschoenen. Die zijn duidelijk geen Hollandse zomer gewend. We stappen lekker door en passeren de stempelplaats van David op ‘La Casa de los Dioses’. Hij is een paar jaar geleden op de Nederlandse televisie geweest. Een zonderling die het hele jaar in een tent boven op een berg woont en alle pelgrims van een stempel en gratis versnapering voorziet. Nu, een paar jaar later, zijn wij hier even bij hem op bezoek in ‘Het Huis van de Goden’. Het gaat goed met hem. Er loopt een zwangere kat rond die elk moment jonkies kan krijgen, hij heeft een aantal gezellige zithoekjes gemaakt, in de open lucht maar ook een overdekte waar een haard brandt. Verder een grote tuin met allerlei planten en bloemen en als klap op de vuurpijl Suzi, een lieve aardige vriendin die hem op tv heeft gezien, bij hem langs is gegaan en is gebleven. David is een echte gelukszoeker en een ‘rijk’ man. Zijn levensfilosofie is liefde geven, dan krijg je wat je toekomt. Het zal ons niet verbazen als binnenkort niet alleen de kat in verwachting blijkt te zijn.
Dan zien we ons einddoel van vandaag liggen. De stad Astorga. Een flinke afdaling en dan de laatste kilometers. Hoe lang een dagtocht ook is, de laatste twee kilometers doen altijd zeer. Het is een mooie stad. We hebben goed geluncht met macaroni en Lasagne (calorietjes), een paar glaasjes wijn gedronken (vitamientjes), en een bouwwerk van Gaudi bezocht (cultuurietjes). Zo dadelijk gaan we nog wat eten en dan op tijd naar bed. Morgen wacht ons een pittige bergetappe naar Rabanal del Camino. We gaan na al die lange en soms saaie dagen langs de autowegen op het laagland eindelijk weer de bergen in.
Hier nu ook een hollandse zomer 21gr, vannacht een flinke onweerbui gehad…heerlijk niet meer zo warm.
Bij jullie is het een stuk koeler ook wel even lekker lijkt me na al die hitte.
Morgen hebben jullie een pittige bergtocht voor de boeg ,veel sterkte maar jullie kunnen het dat is al bewezen.
Straks lekker slapen 🙂 X
Hoi Hanneke, de hittegolf in Nederland loopt dus ook op z’n einde. Hier was het idd een paar dagen koud met veel wind. Vandaag ziet het er al weer iets beter uit. Tijdens het lopen nog steeds geen drup regen gehad gelukkig. Maar ja, zal nog wel een keer gaan gebeuren. We zijn inmiddels aangekomen in Rabanal. Gisteren was het internet erg langzaam dus heb ik mijn stukje vandaag pas geplaatst. Haha. We hebben het idd gehaald! Groetjes van Yvon en mij.
Wat hebben jullie weer veel mooie landschappen en gebouwen gezien.Dat is zeker in het bisschoppelijk paleis waar jij op de troon zit. Eindelijk ook plezier van je warme kleren. Hier is het gelukkig na de hitte ook weer normaal 20*.Er wacht jullie weer een fikse wandeling naar de hoogste top op de hele route.Volgende week ben ik een midweek weg met broer en zussen naar Epe.Dus dan maar niet bellen. Daaag goeie tocht verder en tot schrijfs. Groetjes Ma
Hoi Ma, ja die troon is inderdaad in het paleis wat door Gaudi is gebouwd voor de Bisschop in Astorga. Was mooi om te bezoeken. Veel plezier alvast met jullie midweek in Epe. Wij zijn net aangekomen in Rabanal, morgen stijgen we verder naar het Cruz de Ferro op ruim 1500 meter. Weer is prima hier. Groeten van Yvonne en mij.
Zo nu eindelijk eens een berichtje van ons..(ten minste.. als t zo lukt om t te plaatsen)
Fijn om jullie stemmen gisteren even te horen, die worden gemist. Zeker als je zo n eind van huis ben, lijkt t missen altijd erger. Wanneer we de foto’s bekijken en de verhalen lezen, wil je altijd meer weten, kijken we al uit naar de volgende etappe. ‘T is een mooi avontuur, al is t soms zwaar, denk ik, vanwege de vermoeiing, eenzijdige voedsel, soms wat saaie wegen en dan nog maar te zwijgen van de vraag…”is het nog ver?” Pfff..
Nou nog veel plezier en mooie tochten (zijn voor ons weer mooie verhalen)
Liefs en dikke kussen
Wilco & Brigitte
Hoi Wilco en Brigitte, nou het is gelukt hoor! Wat betreft het antwoord op de vraag: nog 240 kilometer. Haha. Schiet dus lekker op. Kus, Yvon&Menno.