De tweede etappe

Vandaag stond er een flinke wandeling op het programma. Zo’n kilometer of vijftien over de glooiende heuvels van Vlaams-Brabant. In Brussel wordt vrijwel alleen Frans gesproken maar zodra je de hoofdstad verlaat is de voertaal weer het Vlaams. Als welopgevoede Nederlanders schakelen we weer net zo makkelijk naar onze moedertaal. We zijn als kooplui en handelaren al eeuwen gewend om een behoorlijk woordje over de grens te spreken. Dus wij hebben er geen enkele moeite mee om in plaats van ‘frites’ weer ‘patatten’ te moeten bestellen.

Na een fantastisch ontbijt in onze B&B gingen we weer op pad. De rood-witte markeringen die ons wandelpad aangeven zijn goed te vinden. We lopen geen enkele keer verkeerd maar dat kan ook komen doordat Tijm scherp oplet waar de volgende sticker of verfstrepen te vinden zijn. De GR12 loopt wederom voor een groot gedeelte gelijk op met de pelgrimsroute naar Santiago. De blauwe stickers met daarop een gele schelp spreken meteen weer tot de verbeelding. Misschien ligt er na ons einddoel Parijs toch nog een verlenging van de tocht op ons te wachten.

In de ochtend liep een van de paden langs een weiland met koeien en was afgezet met prikkeldraad. Halverwege was er echter een kikkerpoel zodat we op zoek gingen naar kikkers of padden. We hoorden een zacht tikkend geluid en vroegen ons af wat dat nou was. De lokroep van een mannetjeskikker, ontsnappend moerasgas of een verloren horloge? Op het moment dat Tijm zijn hand op het prikkeldraad legde bleek het de pulserende stroomvoorziening te zijn die het schrikdraad voedde. Tijm was inderdaad goed geschrokken en voelde benauwd aan zijn getroffen arm. Gelukkig kon hij er tien seconden later weer om lachen. Een leerzame tocht, zo’n wandeling door de velden.

Vandaag hebben we over vele soorten wegen gewandeld. Overwoekerde junglepaadjes, modderige boswegen, kasseien, asfalt, houten vlonders en veldwegen. Veel afwisseling en dat is op zich goed voor de voetjes en spieren. Toch waren we blij met het bereiken van ons volgende B&B. Na een snel koud glas op het terrasje trokken we onze zwembroek aan om zo snel mogelijk een duik te nemen in het heerlijke zwembad in de tuin. Net als op ons eerste adres ook hier weer zeer vriendelijke mensen die een prachtig huis met veel luxe en aandacht aan hun gasten geven. Morgen lopen we nog een derde etappe maar we vinden het nu al jammer dat we niet wat langer in deze contreien kunnen vertoeven.