Onze chambre d’hote in St. Jean was helemaal top. Een mooi huis met een ruime gastenkamer en vriendelijke eigenaars. We zijn door monsieur Delteil nog per auto naar de supermarche gereden en daarna naar het dorpscentrum waar we wat tips voor de camino hebben gekregen en een tip voor een goed terras met avondeten voor diezelfde avond. Beiden even belangrijk wat ons betreft. En dan de volgende ochtend. Wekker op 06:00 uur, vertrek om 07:15. De eerste etappe van de route Frances. Dit is de klassieke pelgrimstocht van St. Jean naar Santiago. Na deze nog ruim dertig etappes te gaan. Maar eerst deze, speciale, eerste. De eerste uren een dichte mist die in het begin vooral verkoeling bracht maar in de loop van de vroege ochtend door de oplopende temperatuur ook als een vochtige warme sluier om ons heen hangt. Zodra de zon doorbreekt krijgen we zicht op het landschap.

Heel wat zweetdruppels later komen we aan bij een eerste herberg. Tijd voor een bakkie koffie. Voor ons dan tenminste. Op het overdekte terras groeperen diverse pelgrims van allerlei pluimage tezamen. Zo zijn er wandelaars uit Amerika, Canada, Zuid-Korea, Frankrijk en België gekleed in standaard outdoor outfit. Maar ook meer conservatieve pelgrims met grijze baard in katoenen hemden en gedecoreerd met Jacobsschelpen en kruizen. En dan een aantal typisch Engelse, Ierse en Duitse toeristen die in shirts met de naam van hun favoriete voetbalclub op de rug rondlopen. Zo zitten wij ’s ochtends om half elf aan de koffie terwijl een tafel verder een Duitse familie de fluitjes bier aan de lippen zet. De man met de niet alleen witste maar ook langste grijze baard vouwt de handen voor een kort gebed. Amen. Als hij daarna zijn tanden in een broodje kaas zet komt er een Engelsman voorbij met een halve liter bier. Cheers! Op de eerste dag van de camino zijn alle elementen van hemels en aards weer verenigd. Engelen en bier.