Dit jaar geen verre vliegreis. Ook niet de volgende serie etappes van onze wandeling Amsterdam-Parijs. En ook geen eiland in de Middellandse zee of Atlantische oceaan. Nee, we hebben vanochtend de auto gepakt en zijn in zes uur tijd naar de stad Rouen gereden in het noordfranse Normandië. Hier slapen we een nachtje. Morgen rijden we door naar Nantes, waar we twee dagen blijven en dan gaan we westwaarts. Rondom Quimper gaan we zes dagen wandelen aan de Bretonse kust. Lekker van de zon genieten, met blote voeten op het strand, zwemmen in de zee, zonnebrand smeren, bruin worden, verbleekte haren en zomersproetjes op onze wangen. Nu is het al bijna september, de golf van Biskaje kan stormachtig zijn en het weerbericht geeft temperaturen van maximaal 19 graden op. Het zou dus best weleens een tocht kunnen worden waarbij we regelmatig de regencape moeten aantrekken en waar we aan het einde van de dag, achter een met zout bespikkeld raam van de plaatselijke kroeg, aan een hete French Coffee met cognac zitten te nippen om een beetje warm te worden. Niks geen schuim in onze bierglazen, laat staan op onze bovenlippen. Ja, overvliegend schuim, van de branding bij westenwind Beaufort 9. Maar, laat ik niet op de zaken vooruitlopen. Je weet per slot van rekening niet hoe het weer zich gaat gedragen. Dat we even lekker uit zullen waaien, dat is vrijwel zeker en daar hebben we zin in. Dagrugzak op, wandelschoenen aan en met de kop in de wind hele dagen buiten. Vive la France! Welke France? Vrolijke Frans.